Erkek İsimleri

A Harfli
Abay: Hünerli
Acar: Becerikli, atılgan.
Acun: Dünya, varlık.
Ahucan: Çok güzel dost.
Akay: Beyaz ay, dolunay.
Akel: Dürüst, güvenilir.
Akgün: Mutlu, sevinçli gün.
Akın: 1.Arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olmak. 2.Baskın.
Akşın: Açılan gül çiçeği.
Aktaç: Beyaz taç, gelin tacı.
Aktan: Aydınlık gece.
Ali: Yüce,ulu.
Alican: Candan, cana yakın.
Alişan: Şanı şerefi en yüksek olan.
Alkan: Kızıl kan.
Alkın: Sevdalı, aşık.
Alp: Kahraman, cesur, savaşçı.
Alpar: Yiğit, cesur.
Alpaslan: Aslan gibi cesur, savaşçı beyi.
Alper: Yiğit insan, yiğit erkek.
Alperen: Yiğit ve ermiş kişi.
Alphan: Yiğit, hükümdar.
Alptekin: Tek yiğit, prens.
Alptuğ: Yiğitlik simgesi.
Altan: Sabah güneş doğarkenki zaman.
Altay: Orta Asya'da Tanrı dağı, bir Türk boyu.
Altuğ: Kızıl tuğ, al renkli.
Andaç: Armağan, hediye.
Anıl: Amaç, erek, hatırlanmak.
Aral: Takımada, sıradağlar.
Arcan: Saf, temiz.
Arda: 1.İşaret olarak yere dikilen çubuk. 2.Ardıl.
Arel: Temiz, dürüst.
Argun: Zayıf, güçsüz, dermansız.
Argün: Temiz, aydınlık gün.
Arif: Anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi.
Arın: Temiz, saf - alın.
Arkan: 1. Temiz kandan gelen 2. Üstün, galip
Arkut: Temiz ve kutlu.
Arman: 1. Hasret,özlem 2. Sıkıntı
Arslan: Yırtıcı, güçlü, yiğit.
Artun: Kendine güvenen, onurlu.
Ataberk: Şehzade eğitmeni - Devlet yetkilisi.
Atacan: Hoşgörülü, babacan.
Atak: 1. Canlı, girişken 2. Cömert 3. Nişancı
Atakan: Düşünmeden cesurca işe girişen.
Atalay: Ünlü, şöhretli.
Ataman: Ata kişi, önder.
Atasoy: Ataların soyundan gelen.
Atay: Bilinen, tanınmış.
Atilla: Savaşçı, fatih - Büyük,ünlü
Aybar: Gösterişli, heybetli.
Ayberk: Ay gibi güzel ve sağlam.
Aydın: 1. Işıklı 2. Aylı gece 3. Açık, belli 4. Uğurlu
Ayhan: Ay hakimi.
Aykan: Soylu, asil.
Aykut: Ay gibi uğurlu.
Aytaç: Ay biçiminde taç.
Aytek: Ay gibi.
Aytekin: Ay şehzadesi, prensi.
Aytunç: Ay gibi güzel, tunç kadar sağlam.
Aziz: 1. Sevgili 2. Az bulunur 3. Muhterem
Azmi: 1. Kararlılık 2. Güçlü,kuvvetli
B Harfi
- Baha: Kıymet, değer, para.
- Baler: Tatlı dilli, cana yakın
- Balkı: Şimşek, ışık, parlayış.
- Baran: Direnci kıran güç, ulu, yüksek.
- Baray: Sonsuzluk.
- Barbaros: Kızıl sakal.
- Barin: Güç ve kuvvet.
- Barın: Güç Kuvvet.
- Barış: Sulh.
- Barış: Sulh.
- Barkan: Çölde oluşan küçük kum kitlesi.
- Barkın: Gezmek, görmek, gezgin.
- Barlas: Kahraman.
- Bars: Kaplan benzeri yırtıcı hayvan.
- Bartu: En eski Türk hanlarından biri.
- Başer: Başta Gelen.
- Batı: Güneşin Battığı Yön.
- Batıhan: Batı'nın hükümdarı, hanı.
- Batıray: Ay gibi yiğit.
- Batuğ: Üstün olan, yiğit. Az.
- Batuhan: Yiğit hükümdar.
- Batur: Yiğit, yürekli, bahadır.
- Baturalp: Yiğitler yiğidi.
- Bayar: Ulu, yüce.
- Baybars: Eski Türklerin beslediği kaplan.
- Baybora: Fırtına.
- Baycan: Zengin
- Bayhan: Zengin Ve Güçlü.
- Baykal: Yaban kısrağı - Sibirya'da bir göl.
- Baysal: Soyulu, Ünlü.
- Bayülken: Göğün 16.katında oturan barış tanrısı.
- Bedir: Dolunay.
- Bedirhan: İleri görüşlü lider.
- Berk: 1.Sert, sağlam, katı. 2.Yıldırım.
- Berkan: Parlama - Kıvırcık kuzu postu.
- Berkant: Bozulmaz Yemin.
- Berkay: Güçlü ve ay gibi.
- Berkay: Ay Gibi Güçlü.
- Berke: Kamçı, kırbaç.
- Bilgehan: Göktürk hakanı.
- Bilgin: Alim, Bilgili Kişi.
- Birant: Tek yemin. Özelliği olan yemin.
- Boğaç: Bir Dedekorkut kahramanı.
- Bora: Şiddetli Rüzgar.
- Boran: Rüzgar şimşek ve gök gürültüsü ile ortaya çıkan sağanak yağışlı hava olayı.
- Buğra: Erkek Deve.
- Bülent: Yüce, Yüksek.
- Burak: Hz.Muhammed'in Miraç gecesi bindiği efsanevi at.
- Burç: Kale, hisar çıkıntısı, Güneş sistemi, sarp yamaç.
- C Harfi
- - Cabbar: Kuvvet,kudret sahibi-Becerikli.
  - Cafer: Küçük Akarsu.
  - Cahit: Çaba gösteren, çalışkan.
  - Can: İnsan ve hayvanlarda yaşamayı sağladığınave ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan madde dışı varlık.
  - Canalp: Özünde yiğitlik, güç olan.
  - Canberk: Güçlü, Sağlam.
  - Candaş: Dost, Yoldaş.
  - Candemir: Özü Demir Gibi Sağlam.
  - Candoğan: Cana doğan.
  - Canel: Dostluk Eli.
  - Caner: Çok içten Sevilen.
  - Cankut: Neşe, mutluluk, talih, baht.
  - Cantek: Tek, Eşsiz Can.
  - Cantekin: Tek, Eşsiz Can.
  - Cavit: Sonsuz, Ebedi.
  - Celal: Büyüklük, yücelik - Öfke, kıgınlık.
  - Celayir: Moğolların kollarından.
  - Celil: Büyük, Yüce.
  - Cem: Hükümdar, Toplanma, biraraya gelme.
  - Cemal: Güzel yüz - Yüz güzelliği.
  - Cemil: Güzel yakışıklı erkek, İyilikle anma.
  - Cemre: Ateş, kor, Suda, havada, toprakta oluştuğuna inanılan sıcaklık.
  - Cenap: Şeref, Onur.
  - Cengiz: Güçlü, Gözü pek.
  - Cengizhan: Moğol İmparatorluğunu kuran hükümdar.
  - Cenk: Savaş.
  - Cevahir: mücehver, Değerli süs Taşı.
  - Ceyhun: Orta Asya'da bir akarsu, Cennet'in 4 nehrinden biri.
  - Cihan: Dünya.
  - Cihangir: Dünyaya egemen olan.
  - Cihat: Din Uğruna Savaşan.
  - Coşkun: Heyecanlı, kabına sığmayan.
  - Cumhur: Halk, Topluluk.
  - Cüneyt: Küçük Asker.
  Ç Harfi
- - Çağan: Bayram, Şenlik.
  - Çağatay: Tay, Doğu Türklerine verilen ad.
  - Çağdaş: Çağın koşullarına uygun.
  - Çağın: Yıldırım, şimşek.
  - Çağkan: Canlı, dinamik, çalışkan.
  - Çağlar: Şelale, Çağlayan.
  - Çağman: Çağdaş insan.
  - Çağrı: Çakır Gözlü.
  - Çakar: Parlayan, Işık Veren.
  - Çakın: Şimşek, Parıltı.
  - Çakır: Mavi renkli, gri benekli gözü olan.
  - Çelik: Su verilip sertleştirilmiş demir, Çok güçlü.
  - Çeliker: Çelik gibi güçlü.
  - Çetin: Sert, Çözümü zor, sarp, İnatçı, azimli.
  - Çevik: Çabuk davranan, hareketli.
  - Çığır: Çığın açtığı iz, yol, Yenilikçilik.
  - Çınar: Uzun ömürlü, uzun boylu, kalın gövdeli bir ağaç türü.
- D Harfi
- - Dalan: Biçim - İnce, zarif.
  - Dalay: Deniz.
  - Darcan: Sıkıntılı, aceleci.
  - Demir: Kolay işlenen dayanıklı bir maden.
  - Demiralp: Demir gibi güçlü, yiğit.
  - Demircan: Özü demir gibi sağlam.
  - Demirel: Demir gibi güçlü eli olan.
  - Demirhan: Demir gibi güçlü hükümdar.
  - Demirkan: Güçlü soydan gelen.
  - Deniz: Deniz, su kütlesi, derya.
  - Denktaş: Akran, aynı yaşta.
  - Derviş: 1. Tarikata girmiş 2. Hoşgörülü, alçakgönüllü.
  - Derya: 1. Deniz 2. Engin bilgili 3. Çok
  - Devran: Felek, kader.
  - Devrim: Olumlu yönde değişiklik yaratan hareket.
  - Dilmen: Güzel konuşan.
  - Dinç: Güçlü, sağlıklı.
  - Dinçer: Güçlü, sağlıklı asker.
  - Doğa: Tabiat.
  - Doğan: Yırtıcı bir kuş.
  - Doğu: Güneşin doğduğu yön.
  - Doğuhan: Doğunun hükümdarı.
  - Doğuş: Yaradılış
  - Doruk: En yüksek yer, zirve - Üstün başarı.
  - Dorukhan: Zirvenin hükümdarı.
  - Dündar: Artçı asker, birliği koruyan asker.
  - Duran: Varlığını sürdüren - Dağyolu - Dingin, sakin.
  - Durukan: Kanı saf, berrak.
- E Harfi
- - Ecevit: 1. Çevik, çalışkan, açık fikirli 2. Yaramaz, sinirli
  - Ediz: Yüksek yer - Ulu,yüce.
  - Efe: Batı Anadolu'da köy yiğidi, zeybek.
  - Efgan: Ağlayıp inleme - feryat.
  - Ege: Bir çocuğu koruyan,ona bakan - Büyük ulu.
  - Egehan: Engin denizlerin hükümdarı.
  - Egemen: Hakim, hüküm süren.
  - Emir: Bir kavmin başı -Peygamber soyundan- Kumandan.
  - Emirhan: Emirlerin başı, hükümdarı.
  - Emrah: Bir halk ozanımız.
  - Emre: Aşık, vurgun.
  - Ender: Çok az, nadir bulunan.
  - Ener: En yiğit, en kahraman.
  - Enes: Secereli Arap atı.
  - Engin: Uçsuz bucaksız - Yüksekte olmayan yer.
  - Enginsu: Açık deniz.
  - Enis: Dost, arkadaş.
  - Enver: En nurlu, en parlak.
  - Eralp: Yiğit, güçlü.
  - Eray: İlk ay.
  - Erbatur: Cesur, yiğit.
  - Erberk: Şimşek gibi yiğit.
  - Ercan: Canlı, sağlıklı.
  - Ercüment: İtibarlı, haysiyetli, değerli.
  - Erdal: Tek erkek.
  - Erdem: Namus, fazilet - Hüner - Ruhsal yetkinlik.
  - Erden: El değmemiş.
  - Erdinç: Duru, güçlü erkek.
  - Erdoğan: Yiğit doğmuş.
  - Eren: Yetişmiş - Cesur,yiğit - Ermiş kişi.
  - Ergin: Olmuş, yetişmiş - Reşit.
  - Ergun: Oynak, hızlı giden at.
  - Ergün: Yumuşak huylu, uysal.
  - Erhan: Adaletli hükümdar.
  - Ertuğ: Yiğit başlığı.
- F Harfi
- - Fadil: Faziletli, ahlaklı - Fazıl
  - Fahir: İftihar edilecek, övülecek.
  - Fahrettin: Diniyle övünen.
  - Fahri: Şeref ve itibar için yapılan iş.
  - Faik: Üstün, yüksek.
  - Falih: Başarı kazanan, isteğine ulaşan.
  - Faruk: Haklıyı haksızı ayırabilen - Keskin.
  - Fatih: Fetheden - Hüküm veren.
  - Fazil: Faziletli, ahlaklı.
  - Fehim: Anlayışlı, zeki.
  - Ferdi: Kişiye özgü.
  - Ferhan: Sevinç, mutlu.
  - Ferhat: Güçlükleri yenip bir yeri ele geçiren.
  - Ferid: Eşsiz, tek, benzeri olmayan.
  - Feridun: Eşsiz, tek.
  - Ferit: Avcı kuş.
  - Ferkan: Güçlü, saygın soydan gelen.
  - Ferruh: Uğurlu - Kutsal.
  - Fethi: Fetih ile ilgili.
  - Fevzi: Kurtuluşla, zaferle ilgili - galip üstün gelen.
  - Feyyaz: Faydalı, verimli, bereketli.
  - Fikret: Düşünce - Akıl, anlayış.
  - Firat: Tatlı su - Türkiye'nin en uzun akarsuyu.
  - Fuat: Kalp, gönül.
  - Furkan: Doğruyu yanlıştan ayırma.
- G Harfi
- - Galip: Üstün gelen, kazanan.
  - Gani: Zengin, varlıklı - Bol.
  - Gazanfer: Aslan - Yiğit, yürekli.
  - Gediz: Su birikintisi, gölcük - Ege'de bir akarsu.
  - Gencal: Genç, taze.
  - Gencalp: Genç yiğit, kahraman.
  - Gencay: Ayın bir haftalık hali, hilal.
  - Gencer: Genç yiğit.
  - Giray: Uygun, laik.
  - Girgin: Kolay yakınlık kuran.
  - Gökalp: Mavi gözlü yiğit - Göklerin yiğidi.
  - Gökay: Mavi ay.
  - Gökberk: Mavi gözlü, sert kişi.
  - Gökcan: Mavi gözlü dost, candan kişi.
  - Gökçen: Güzel, hoş.
  - Gökhan: Eski Türklerde gök tanrısı - Göklerin hakimi.
  - Gökmen: Sarışın, mavi gözlü.
  - Göksel: Gökle ilgili.
  - Göktan: Mavi şafak.
  - Göktuğ: Mavi tuğ.
  - Görkay: Güzel ay.
  - Güçhan: Çetin, güçlü han.
  - Güçlü: Kuvvetli, gücü yerinde - Önemli, etkili - Şiddetli.
  - Gültekin: Genç, nazik delikanlı.
  - Günalp: Güneş gibi yiğit.
  - Güney: Dört yönden biri - Her zaman güneşli yer.
  - Günkut: Günün uğuru.
  - Güntan: Güneşin doğuşundan az önceki zaman.
  - Güntekin: Güneş gibi tek.
  - Güral: Hakkını bol bol, çok al
  - Güralp: Güçlü yiğit
  - Güray: Çok ışıklı, aydınlık.
  - Gürcan: Güçlü, coşkulu can.
  - Gürkan: Gürbüz, kanı bol.
  - Gürol: Hayat boyu herşeyin bol olsun.
  - Gürtan: Işıklı, geniş tan yeri.
  - Güven: Kuşku duymadan bağlanma, inanma - Cesaret.
  - Güvenç: Güven - Sevinçli - Dayanak, yardım.
  - Güzey: Güneş görmeyen yer, kuzey.
- H Harfi
- - Hafız: Koruyan, saklayan - Kur'an'ı ezberlemiş kişi.
  - Hakan: Eski Türk ve Moğol hükümdarı.
  - Haldun: Sonsuz, ebedi olan.
  - Halil: Yakın dost.
  - Halim: Sessiz, sakin - Yumuşak huylu, yavaş.
  - Halis: Katıksız - Saf, temiz, hilesiz - Yalnız.
  - Halit: Sonsuz, sürekli - Bir yıldan çok yaşayan.
  - Haluk: İyi huylu, geçimli.
  - Hamdi: Allah'ı övmek, şükretmek.
  - Hami: Himaye eden, koruyan.
  - Hamit: Övgüye değer.
  - Harun: İnat eden, huysuz.
  - Hasan: Güzellik, iyilik.
  - Hasret: Özlem, sıla.
  - Hazar: Barış, güven.
  - Hazım: Akıllı, işbilir.
  - Heper: Her zaman yiğit.
  - Hidayet: Doğru yola girme - Müslüman olma
  - Hikmet: Bilgelik - Özlü söz, vecize.
  - Hincal: Öc al.
  - Hiram: Yürüme, gezinme.
  - Hulki: Yaradılışla ilgili - İyi huylu, ahlaklı.
  - Hulusi: Saf, içi temiz - Samimi, içten.
  - Hüray: Ay gibi özgür.
  - Hürcan: Özgür.
  - Hürel: Özgür ülke.
  - Hürkal: Özgür kal.
  - Hürkan: Özgürlüğüne düşkün bir soydan gelen.
  - Hürol: Özgür ol.
  - Hurşit: Güneş.
  - Hüseyin: Küçük sevgili.
  - Hüsnü: Çok güzel.
- İ Harfi
- - İbrahim: İnananların babası - Peygamber.
  - İdris: Hoş kokulu bir kiraz türü - Bilimde ileri düzeyde olan - Peygamber.
  - İhsan: İyilik - Bağış, bağışlama.
  - İlaydın: Aydınlık, mutlu, demokratik ülke.
  - İlbay: Bir yerin saygın kişisi sözü geçen.
  - İlbey: Vali.
  - İlcan: Yurttaş, vatandaş.
  - Ildır: 1.Parıltı. 2.Alaca karanlık.
  - Ildız: Yıldız - Gündönümünden 10 gün öncesi.
  - Ilgar: Çabuk, hızlı - Hücüm, akın - Havanın açık olması - Öfke.
  - Ilgaz: 1. Dizginleri koyuverilmiş atın dört nala koşması. 2. Atla ansızın yapılan doludizgin saldırı.
  - İlgin: Gurbette yaşayan, garip.
  - İlgü: Engel.
  - İlhami: İçe doğanlarla, esinle ilgili.
  - İlhan: Hükümdar, İmparator, Yönetici.
  - İlkan: Bir Türk hükümdarı.
  - İlkay: Yeni ay, ayın ilk hali.
  - İlkcan: İlk doğan erkek çocuklara verilen ad.
  - İlker: İlk doğan erkek çocuk.
  - İlkut: Kutlu, mutlu ülke.
  - İltekin: Tek eşsiz ülke.
  - İlter: Yurdunu seven, koruyan.
  - İnal: Kendisine inanılan.
  - İnan: Dizgin - Yönetme - İman.
  - İnanç: Bir düşünceye bağlılık - İman - Doğru, emin.
  - Ira: Öz yapı, karakter, kişilik.
  - İrfan: Bilme, anlama - Sezme, kavrama gücü.
  - İşçan: Çalışkan.
  - İshak: Bilgin olarak tanınan bir peygamber.
  - Işıkhan: Işıklı han
  - Işıner: Işık saçan yiğit.
  - İskender: Bir Makedon kumandanı.
  - İslam: İslam diniden olan, müslüman.
  - İsmail: İbrahim peygamberin oğlu.
  - İsmet: Masumluk, temizlik - Haramdan çekinme.
  - İzzet: Değer, kıymet - Kuvvet, kudret - Hürmet, saygı.
- J Harfi
- - Jarin: Yakınmak, haykırmak.
  - Jenin: Vurmak, titreşmek.
  - Jerfi: Derinlik.
  - Jiyan: Kızgın, hışımlı.
- K Harfi
- - Kaan: 1.Hükümdar. 2.Çin ve Moğol hükümdarlarına verilen ad.
  - Kadem: Uğur - Ayak adımı - Yarım arşın.
  - Kadir: Kuvvetli, güç sahibi - Değer, onur, şeref.
  - Kadri: Değer, kıymetle ilgili.
  - Kağan: Kaan, hükümdar.
  - Kahraman: Yiğit, cesur - Bir olayın baş kişisi.
  - Kamer: Ay - Sadık hizmetli.
  - Kamuran: Arzusuna erişmiş.
  - Kandemir: Güçlü soydan gelen.
  - Kaner: Yiğit soydan gelen.
  - Karabey: Esmer, rengi karaya çalan bey.
  - Karacan: Esmer - Küçük ağaçcık.
  - Karahan: 1.Tarihte bazı hanlara verilen ad. 2. Anadolu'da bir devlet.
  - Karan: Kahraman, yürekli - Karanlık.
  - Karanalp: Esmer, karayağız, yiğit.
  - Karatay: Anadolu Selçuklu devlet adamı.
  - Kartal: Çok güçlü, iri yırtıcı kuş.
  - Kartay: Yaşlı, pir.
  - Kaya: Büyük, sert taş kütlesi
  - Kayahan: Güçlü, sert hükümdar.
  - Kayhan: Güçlü hükümdar.
  - Kemal: Olgunluk - En yüksek değer - Erdem.
  - Kenan: Hz.Yakup'un ülkesi. Cennet, Filistin.
  - Kerem: Soyluluk - Cömertlik, bağış.
  - Keremşah: Asil, soylu şah, hükümdar.
  - Kerim: Cömert - Ulu, büyük.
  - Kılıç: Sivri uçlu,keskin, çelikten silah.
  - Kılıçalp: Kılıç gibi keskin, yiğit.
  - Kılıçhan: Kılıç gibi keskin, güçlü yiğit.
  - Kırca: Dolu - Ufak taneli kar - Borayla gelen yağmur.
  - Kırdar: Ölçülü davranış.
  - Kırhan: Kırçıl han.
  - Kıvanç: Övünç, iftihar.
  - Köker: Köklü soydan gelen.
  - Köksal: Kökünü derinlemesine sal, soyun genişlesin.
  - Kolçak: Yiğit, mert, koçak.
  - Koral: Sınır muhafızı.
  - Koralp: Yiğit sınır muhafızı.
  - Koray: Kor renkli ay.
  - Korçak: Heykel.
  - Korcan: Ateşli, canlı.
  - Korel: Kor gibi etkili, yakıcı kişi.
  - Korhan: Kor gibi kızgın hükümdar.
  - Korkut: Büyük dolu tanesi - Hayali yaratık.
  - Kortan: Kor renkli tanyeri - Yalçın kaya - Pelikan.
  - Kubat: Kaba, şişman.
  - Kubilay: Ünlü Moğol hükümdarı.
  - Kudret: Güç, kuvvet - Allah'ın gücü - Zenginlik - Yetenek.
  - Kuntay: Ay gibi sağlam, güçlü.
  - Kunter: Sağlam, kuvvetli.
  - Kürşat: Göktürk prensi.
  - Kurtbey: Kurt gibi atılgan, güçlü.
  - Kutan: Dua, yalvarma - Saka kuşu.
  - Kutay: Uğurlu ay.
  - Kutay: Uğurlu ay.
  - Kutbay: Uğurlu kişi.
  - Kuter: Kutlu uğurlu kişi.
  - Kuthan: Kutlu hükümdar.
  - Kutlay: Kutlu, uğurlu ay.
  - Kutlu: Uğurlu, kutsal.
- L Harfi
- - Laçin: Bir cins şahin - Sarp, yalçın.
  - Lami: Sert, çatık kaşlı veya Aslan.
  - Latif: Allah'ın kulu.
  - Lema: Her şeye gücü yeten.
  - Lemi: Becerikli, atılgan.
  - Levent: Dünya, varlık.
  - Lokman: Doğruluk gösteren-Adaletli davranan.
  - Lütfi: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan.
- M Harfi
- - Macit: Şan, şeref sahibi - İyi ahlaklı.
  - Mahir: Becerikli, hünerli.
  - Mahmut: Övülmeye değer, hamdolunmuş.
  - Manço: Manda yavrusu.
  - Mansur: Yardım edilmiş - Allah'ın yardımıyla galip gelmiş.
  - Mazhar: Bir şeyin göründüğü, çıktığı yer - Onurlanma.
  - Mecit: Çok ulu, yüce.
  - Mecnun: Cin çarpmış - Delice seven
  - Mehmet: Muhammed isminin Türkçe'de söylenişi.
  - Melih: Güzel, şirin, sevimli.
  - Memduh: Övülmüş.
  - Menderes: Bir akarsu yatağının az eğimli ovalarda çizdiği kıvrım.
  - Mengü: Ölümsüz, ebedi.
  - Mensur: Saçılmış, dağılmış - Ölçüsüz, uyaksız söz.
  - Meriç: Balkan yarımadasında bir akarsu.
  - Merih: Bir gezegen.
  - Mert: 1. Yiğit. 2. Sözünün eri, güvenilir kimse.
  - Mesut: Mutlu, bahtiyar.
  - Mete: Büyük Hun imparatoru.
  - Metin: Metanetli, sağlam - Özü, sözü doğru.
  - Mirkelam: Güzel, nazik konuşan.
  - Mirza: Hükümdar soyundan gelen.
  - Mithat: Övme.
  - Muhammed: Yüce Peygamberimizin ismi - Tekrar tekrar övülmüş - Güzel huylu.
  - Müjdat: Müjdeler, sevinçli haberler.
  - Murat: 1.İstek. 2.Amaç.
  - Murathan: Arzulu hükümdar.
  - Müşfik: Şefkatli, merhametli.
- N Harfi
- - Nadi: Haykıran, seslenen - Toplantı.
  - Nadir: Az bulunur, az bulunan.
  - Nafi: Yararlı - Şifa, hayırlı.
  - Nafiz: 1. Becerikli, atılgan. 2. Delen, içeri işleyen - Etkili, sözü geçen.
  - Nahit: Venüs gezegeni, zühre - Ergen.
  - Nail: Muradına ermiş.
  - Naşit: Şiir yazan, okuyan.
  - Nasuh: Öğüt veren - Temiz.
  - Nasuhi: Bozulmaz biçimde tövbe eden.
  - Nazif: Temiz - Zarif.
  - Nazım: Düzenleyen - Manzume yazan.
  - Necat: Kurtulma.
  - Necdet: Kahramanlık, yiğitlik.
  - Nedim: Tatlı , güzel konuşan.
  - Nedret: Az bulunan, seyrek.
  - Nehar: Gündüz.
  - Nejat: Soy, nesil - Doğa, yaradılış.
  - Neşat: Sevinç, neşe.
  - Neşet: Meydana gelme, yetişme.
  - Nesim: Yumuşak rüzgar - İyi, yumuşak huylu.
  - Neyzen: Ney çalan.
  - Nihat: Huy, yaradılış.
  - Noyan: Baş komutan, bey.
  - Nuh: Üçüncü peygamber.
  - Nurkan: Aydınlık, temiz soydan gelen.
  - Nüzhet: Neşe - Ferahlık, sevinç.
- O Harfi
- - Oğan: Güçlü, kuvvetli.
  - Oğul: Erkek evlat - Kovandan çıkan arı topluluğu.
  - Oğulcan: Can dost.
  - Ogün: Belirli bir günde doğan.
  - Oğur: Uğur - Samimi, içten.
  - Oğuz: Saf, iyi yaradılışlı - Sağlam, güçlü.
  - Oğuzhan: Yiğit han - Oğuzların efsane kahramanı.
  - Okan: Anlama, öğrenme - Oğuz.
  - Okay: Beğeni, ok gibi delici, ay gibi aydınlık.
  - Okbay: Ok gibi delici, saygın ve zengin kimse.
  - Okcan: Hareketli, canı tez.
  - Oker: Hızlı, hareketli.
  - Oktar: Ok atan, okçu
  - Oktay: Öfkeli, sinirli.
  - Olgun: Bilgili, görgülü, iyi yetişmiş.
  - Omaç: Hedef, amaç.
  - Onat: İyi, güzel - Doğru ve dürüst nitelikli.
  - Onay: Uygun bulma.
  - Ongar: Kurtuluş.
  - Ongun: Tam - Verimli, bayındır - Kutlu, uğurlu - Gelişmiş, gürbüz.
  - Onur: Kişinin kendin saygısı, özsaygı.
  - Onural: Şan, şeref kazan.
  - Onuralp: Onuruyla tanınmış yiğit.
  - Onurhan: Onurlu hükümdar.
  - Orçun: Ardıl, halef, oğul.
  - Orhan: Şehrin hakimi.
  - Orhun: Orta Asya Türklerinde eski yazı türü.
  - Orkan: Hükümdar soyundan gelen.
  - Orkun: Çoban beyi.
  - Orkut: Kutsal şehir.
  - Ortaç: Tepe - Mirasçı - Veliaht.
  - Ortun: Ortanca kardeş.
  - Ortunç: Ateş renginde tunç.
  - Osman: Bir tür kuş - Osmanlı'nın kurucusu.
  - Oytun: Beğenilen güzel yer, kutsal.
  - Ozan: 1. Halk şairi. 2. Şiir yazan kimse şair.
  - Ozgan: Öne geçen, kazanan.
- Ö Harfi
- - Öcal: Öcünü, intikamını al.
  - Öğday: Çok akıllı.
  - Öğün: Yücel, gurur duy - Zaman, vakit - Kez, defa Önde, ileride.
  - Öğünç: Övünülecek şey.
  - Öğüt: Nasihat.
  - Öker: Akıllı.
  - Ökmen: Akıllı, zeki.
  - Öktem: Güçlü, onurlu.
  - Ökten: Akıllı, bilgili.
  - Ömer: Yaşayış, hayat - İkinci Halife.
  - Ömür: Yaşayış, hayat.
  - Önal: Her işte lider olan.
  - Önay: Ayın ilk günlerindeki durumu, hilal.
  - Önder: Bir topluluğa başkanlık eden - Önde giden, yol gösteren.
  - Önel: Bir şeyin tamamlanması için verilen süre, vade.
  - Öner: Başta gelen - Yön - Sıra.
  - Örsan: Örs gibi sağlam adı olan.
  - Örsel: Örs gibi sağlam el.
  - Övül: Kendini beğendir, övgü kazan.
  - Öymen: Evcimen, evine bağlı.
  - Özal: Özü kırmızı.
  - Özalp: Özünde yiğit olan.
  - Özay: Özü ay gibi parıltılı olan.
  - Özcan: Candan, samimi.
  - Özdemir: Özü demir gibi sağlam olan.
  - Özden: Soyca temiz - Özvarlıkla ilgili - Suların geçtiği yer.
  - Özen: Bir işin iyi olması için gösterilen çaba - En içeride olan - Dere, ırmak.
  - Özer: Yiğit, doğru kişi.
  - Özgün: Benzerlerinden ayrı - Kendine özgü.
  - Özgür: Hür - Bağımsız
  - Özhan: Hükümdar soyundan gelen.
  - Özkan: Özü, kanı temiz.
  - Özmen: Özü iyi, sağlam olan.
  - Öztan: Tan yeri gibi aydınlık.
- P Harfi
- - Pakel: Sezgi, anlayış, dikkat.
  - Paker: Sert, çatık kaşlı veya aslan.
  - Paksoy: Allah'ın kulu.
  - Pamir: Her şeye gücü yeten.
  - Pars: Becerikli, atılgan.
  - Paydaş: Dünya, varlık.
  - Payidar: Doğruluk gösteren - Adaletli davranan.
  - Pekay: Çok aydınlık, ay gibi ışıklı.
  - Pekcan: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan.
  - Pekel: Sağlam, güçlü el.
  - Peker: Güçlü yiğit, çok sağlam.
  - Pekin: Doğruluğu kesinlikle bilinen.
  - Perker: Güçlü ve yiğit kişi.
  - Pertev: Dürüst, güvenilir.
  - Peyam: Mutlu, sevinçli gün.
  - Peykan: Beyaz taç, gelin tacı.
  - Peyman: Aydınlık gece.
  - Polat: Din uğruna çalışan.
  - Poyraz: Yüce, ulu.
  - Pozan: Candan, cana yakın.
- R Harfi
- - Rabsin: Beyaz ay, dolunay.
  - Rafet: Sert, çatık kaşlı veya Aslan.
  - Ramazan: Doğruluk gösteren - Adaletli davranan.
  - Ramim: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan.
  - Rauf: Dünya, varlık.
  - Recep: Beyaz taç, gelin tacı.
  - Refik: Din uğruna çalışan.
  - Reha: Candan, cana yakın.
  - Rekin: Gururlu, ağırbaşlı.
  - Rıdvan: Aslan gibi cesur, savaşçı beyi.
  - Rıza: Yiğit, hükümdar.
  - Ruhi: Tek yiğit, prens.
  - Rüstem: Kızıl, al renkli Tuğ.
  - Rüştü: Armağan, hediye.
- S Harfi
- - Sabri: Sabırla ilgili.
  - Sacit: Secde eden.
  - Sadri: Göğüsle ilgili.
  - Saim: Oruçlu.
  - Sait: Mübarek, kutlu - Sevap kazanmış.
  - Sakıp: Delen, delik açan - Çok parlak.
  - Salih: Elverişli, yararlı - Dinin emirlerine uyan.
  - Salim: Sağlam - Kusursuz, eksiksiz.
  - Samet: Çok yüksek, çok ulu - Hiç kimseye ihtiyacı olmayan.
  - Sami: Dinleyen, duyan - Yüksek, yüce.
  - Samih: Cömert, eli açık.
  - Samim: Bir şeyin merkezi, içi.
  - Sanber: Gücüyle tanınmış.
  - Sancar: Kısa kama - Saplar, batırır.
  - Saner: Ünlü tanınmış.
  - Sargın: Candan, içten.
  - Sarp: Çetin, sert.
  - Sarper: Zoru başaran kişi.
  - Savaş: Uğraşma, mücadele, kavga - Silahlı mücadele, harp.
  - Seçkin: Niteliklerinin yüksekliğiyle göze çarpan, elit.
  - Sedat: Doğru, haklı.
  - Selcan: Coşkun, taşkın.
  - Selçuk: Güzel konuşan - Türk hükümdarı.
  - Selim: Sağlam, doğru, kusursuz - Temiz, içten.
  - Semih: Cömert, eli açık.
  - Semin: Çok değerli.
  - Sercan: Sevgili, sevilen.
  - Serdar: Başkumandan, başbuğ.
  - Sergen: Raf, vitrin - Tepelerdeki düzlük - Yorgun.
  - Serhan: Kurt, canavar - Şarkıcıların başı.
  - Serhat: Sınır - İki devlet arasındaki sınır.
  - Serkan: Soylu kan, başkan, lider.
  - Serkut: Mutlu, talihli.
  - Sermet: Ebediyet, sonsuzluk.
  - Sertaç: Çok sevilen, sayılan.
  - Sertuğ: Baş tacı edilen.
  - Server: Başkan, reis.
  - Sezai: Uygun, yaraşan.
  - Sezer: Duyar, hisseder.
  - Sezgin: Sezme yeteneği olan, duygulu, anlayışlı.
  - Simavi: Yüzle, çehreyle ilgili.
  - Sinan: Mızrak, süngü gibi silahların sivri ucu.
  - Sıtkı: İç temizliğiyle, doğrulukla ilgili.
  - Sökmen: Yiğitlere verilen san.
  - Sömer: Katışıksız güçlü.
  - Soner: Son doğan yiğit.
  - Songur: Şahin - Ağır, hantal.
  - Soysal: Uygar.
  - Suavi: Değişmeyen - Kanıtlanmış.
  - Süheyl: Kutlu, uğurlu.
  - Süleyman: Saflık, temizlik.
  - Sümer: Mübarek, kutlu - Sevap kazanmış.
  - Sunar: Sunan, takdim eden.
- Ş Harfi
- - Şafak: Güneş doğmadan önce ufukta beliren aydınlık.
  - Şahan: Padişahlar, hükümdarlar, tahtlar.
  - Şahin: Büyük, yırtıcı kuş.
  - Şansal: Niteliklerinle ünlen, tanın.
  - Şanver: İyi niteliklerin bilinsin, duyulsun.
  - Şayan: Yakışır, yaraşır. Uygun.
  - Şehzade: Hükümdar oğlu.
  - Şenel: Neşelen, mutlu ol.
  - Şener: Mutlu, neşeli.
  - Şenol: Her zaman neşeli, mutlu ol.
  - Şensoy: Neşeli, mutlu soydan gelen.
  - Şeref: İyi ahlak ve fazilet sonucu oluşan manevi yücelik - İyi ün.
  - Şerif: Şerefli, kutsal - Soylu, temiz.
  - Şevket: Büyüklük, heybet.
  - Şükrü: Şükürle, minnettarlıkla ilgili.
- T Harfi
- - Taha: Kuran'da bir sure adı.
  - Talay: Gereğinden çok.
  - Talip: Arayan, isteyen - Alıcı müşteri.
  - Tamay: Dolunay.
  - Tamer: Nitelikli, sayılan kişi.
  - Tan: Güneş doğmadan önceki alaca karanlık, şafak zamanı.
  - Tanay: Şafaktaki ay.
  - Tanberk: Şafak çizgisi - Parlayan şimşek
  - Taner: Şafak gibi aydınlık yiğit.
  - Tanju: Çinlilerin Türk hükümdarlarına verdiği ad.
  - Tankut: Kutlu, uğurlu sabah.
  - Tansel: Şafak seli, ışık seli.
  - Tarcan: Ayrıcalıklı dost.
  - Tarhan: Oğuzlarda demirci ustası - Tüccarlar - Han ve komutan ünvanı.
  - Tarık: Sabah yıldızı, Zühre, Venüs.
  - Tarkan: İslam'dan önce Türklerin kullandığı vekil, vezir gibi san.
  - Taşkın: Coşmuş, taşmış halde bulunan - Akarsuların taşması.
  - Tayfun: Okyanuslarda görülen fırtına.
  - Tayfur: Küçük bir kuş türü.
  - Taygün: Çocuk, torun.
  - Taykut: Kutlu, uğurlu çocuk.
  - Taylan: Yakışıklı ve sırım gibi genç.
  - Tekay: Eşi benzeri görülmemiş.
  - Tekcan: Değerli, eşsiz.
  - Tekin: Tek, eşsiz - Uyanık, tetikte.
  - Teoman: Hun İmparatoru Mete'nin babası.
  - Tercan: Genç, delikanlı - Kırmızı buğday.
  - Tevfik: Uygun düşme, uyma - Başarma - Allah'ın yardımına ulaşma.
  - Tezcan: Telaşlı, heyecanlı.
  - Timuçin: Moğol İmparatoru Cengiz - Katı, sağlam demir.
  - Timur: Demir - Türk-Moğol İmparatoru.
  - Tolay: 1. Cemaat. 2. Topluluk.
  - Toprak: Yer kabuğunun yüzey bölümü.
  - Toygar: Tarlakuşu, turgay.
  - Tufan: Nuh Peygamber zamanındaki güçlü yağmur.
  - Tugay: İki alaydan oluşan askeri birlik.
  - Tuğrul: Ak doğan - Selçuklu'nun kurucusu.
  - Tuna: Çok bol - Yavru - Görkemli, gösterişli - Bir akarsu.
  - Tunç: Bakır, çinko, kalay karışımı.
  - Tuncay: Tunç renkli ay.
  - Tuncer: Tunç gibi kuvvetli.
  - Turan: Türklerin en eski yurtlarına verilen ad.
  - Turgay: Boz renkli, tarlalarda bulunan bir tür serçe.
  - Turgut: Oturulacak yer, konut.
  - Turhan: Soylu, seçkin.
  - Türker: Yiğit Türk
- U Harfi
- - Uçar: Sezgi, anlayış, dikkat.
  - Ufuk: Herşeye gücü yeten.
  - Uğur: Becerikli,atılgan
  - Uğuralp: Dünya, varlık.
  - Uğurcan: Doğruluk gösteren-Adaletli davranan.
  - Ulaç: Cennette ölümsüzlüğe kavuşan.
  - Ulaş: Çok övülmüş, methedilmiş.
  - Uluç: Beyaz ay, dolunay.
  - Uluğ: Yüce ve saygın kişi.
  - Umur: 1. Aldırış etme. 2. Tecrübesi çok olan, deneyimli.
  - Umut: Beyaz taç, gelin tacı.
  - Ural: Aydınlık gece.
  - Utkan: Din uğruna çalışan.
  - Utku: Yüce, ulu.
  - Uygur: Şanı şerefi en yüksek olan.
  - Uzay: Kızıl kan, boşluk.
- Ü Harfi
- - Ülgen: Yüce, ulu - İyilik tanrısı.
  - Ülker: Boğa burcunda yedi yıldızdan biri.
  - Ümit: Umut.
  - Ümitcan: Umutlu, hayırlı dost.
  - Ünal: Adın duyulsun, tanın.
  - Ünalp: Tanınmış, ünlü yiğit.
  - Ünay: Ay gibi güzel ve şöhretli.
  - Üner: Tanınmış, ünlü.
  - Ünkan: Tanınmış soydan gelen.
- V Harfi
- - Vaha: Çöl ortasında sulak ve yeşil yer.
  - Varol: Sağlıklı, uzun yaşa.
  - Vasfi: Nitelikle ilgili.
  - Vedat: Sevgi, dostluk.
  - Vefa: Sözünde durma, dostluğunu sürdürme.
  - Velit: Yeni doğmuş çocuk.
  - Volkan: Yanardağ.
  - Vural: Vurarak al.
- Y Harfi
- - Yağın: Yağmur - Yiğit.
  - Yağız: 1. Esmer 2. Doğru. 3. Yiğit.
  - Yahya: Zekeriya'nın oğlu olan peygamber - Allah lütufkardır anlamında.
  - Yakup: Erkek keklik - Takip eden, izleyen.
  - Yakut: Parlak kırmızı, değerli taş.
  - Yalçin: Sarp - Düz, kaygan - Parlak.
  - Yalman: Kılıç, kama gibi şeylerin ucu - Sarp, dik.
  - Yaman: 1. Gücü ve becerisi alışılmışın üzerinde olan. 2. Korkulan.
  - Yaşar: Doğan çocuğun uzun ömürlü olması dileğiyle konan bir ad
  - Yasin: Kur'an'ın 36.Suresi.
  - Yavuz: İyi, güzel - Mert, cesur.
  - Yekta: Tek, eşsiz.
  - Yener: Üstün gelen, kazanan.
  - Yiğit: Güçlü, yürekli, kahraman, alp.
  - Yildiray: Parlak, ışık veren ay.
  - Yildirim: Buluttan yere elektrik boşalması.
  - Yilmaz: Bıkmayan, azimli.
  - Yücel: Yüksel, yüce hale gel.
  - Yusuf: Yakup Peygamberin oğlu.
- Z Harfi
- - Zafer: Amaca ulaşma, başarı - Düşmanı yenme.
  - Zahir: Zekeriya'nın oğlu olan peygamber - Allah lütufkardır anlamında.
  - Zahit: Parlak yıldız
  - Zekai: Zeka ile ilgili.
  - Zekeriya: Erkek - Bir peygamber.
  - Zeki: Çabuk anlayan, kavrayan.
  - Zeynel: Zeynelabidin'in kısaltılmışı.
  - Zihni: Akılla ilgili.
  - Ziya: Aydınlık, nur.

Erkek İsimleri

A Harfli

Abay: Hünerli

Acar: Becerikli, atılgan.

Acun: Dünya, varlık.

Ahucan: Çok güzel dost.

Akay: Beyaz ay, dolunay.

Akel: Dürüst, güvenilir.

Akgün: Mutlu, sevinçli gün.

Akın: 1.Arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olmak. 2.Baskın.

Akşın: Açılan gül çiçeği.

Aktaç: Beyaz taç, gelin tacı.

Aktan: Aydınlık gece.

Ali: Yüce,ulu.

Alican: Candan, cana yakın.

Alişan: Şanı şerefi en yüksek olan.

Alkan: Kızıl kan.

Alkın: Sevdalı, aşık.

Alp: Kahraman, cesur, savaşçı.

Alpar: Yiğit, cesur.

Alpaslan: Aslan gibi cesur, savaşçı beyi.

Alper: Yiğit insan, yiğit erkek.

Alperen: Yiğit ve ermiş kişi.

Alphan: Yiğit, hükümdar.

Alptekin: Tek yiğit, prens.

Alptuğ: Yiğitlik simgesi.

Altan: Sabah güneş doğarkenki zaman.

Altay: Orta Asya'da Tanrı dağı, bir Türk boyu.

Altuğ: Kızıl tuğ, al renkli.

Andaç: Armağan, hediye.

Anıl: Amaç, erek, hatırlanmak.

Aral: Takımada, sıradağlar.

Arcan: Saf, temiz.

Arda: 1.İşaret olarak yere dikilen çubuk. 2.Ardıl.

Arel: Temiz, dürüst.

Argun: Zayıf, güçsüz, dermansız.

Argün: Temiz, aydınlık gün.

Arif: Anlayışlı, tanınmış, meşhur, bilgi sahibi.

Arın: Temiz, saf - alın.

Arkan: 1. Temiz kandan gelen 2. Üstün, galip

Arkut: Temiz ve kutlu.

Arman: 1. Hasret,özlem 2. Sıkıntı

Arslan: Yırtıcı, güçlü, yiğit.

Artun: Kendine güvenen, onurlu.

Ataberk: Şehzade eğitmeni - Devlet yetkilisi.

Atacan: Hoşgörülü, babacan.

Atak: 1. Canlı, girişken 2. Cömert 3. Nişancı

Atakan: Düşünmeden cesurca işe girişen.

Atalay: Ünlü, şöhretli.

Ataman: Ata kişi, önder.

Atasoy: Ataların soyundan gelen.

Atay: Bilinen, tanınmış.

Atilla: Savaşçı, fatih - Büyük,ünlü

Aybar: Gösterişli, heybetli.

Ayberk: Ay gibi güzel ve sağlam.

Aydın: 1. Işıklı 2. Aylı gece 3. Açık, belli 4. Uğurlu

Ayhan: Ay hakimi.

Aykan: Soylu, asil.

Aykut: Ay gibi uğurlu.

Aytaç: Ay biçiminde taç.

Aytek: Ay gibi.

Aytekin: Ay şehzadesi, prensi.

Aytunç: Ay gibi güzel, tunç kadar sağlam.

Aziz: 1. Sevgili 2. Az bulunur 3. Muhterem

Azmi: 1. Kararlılık 2. Güçlü,kuvvetli

B Harfi

Baha: Kıymet, değer, para.

Baler: Tatlı dilli, cana yakın

Balkı: Şimşek, ışık, parlayış.

Baran: Direnci kıran güç, ulu, yüksek.

Baray: Sonsuzluk.

Barbaros: Kızıl sakal.

Barin: Güç ve kuvvet.

Barın: Güç Kuvvet.

Barış: Sulh.

Barış: Sulh.

Barkan: Çölde oluşan küçük kum kitlesi.

Barkın: Gezmek, görmek, gezgin.

Barlas: Kahraman.

Bars: Kaplan benzeri yırtıcı hayvan.